2. Gün

Devam edeceğim diye bir heves kalktım kahve yaptım, oturdum başına da... İki yudumda biter bu sorunun cevabı, diyim ben size.

Neymiş sorumuz: Göbek adınız nedir? Sizin için önemini anlatabilir misiniz?
Cevap veriyorum: Yok.

Hadi biraz uzatayım madem. Erkek olsaymışım adım kafadan Mahir olacakmış. Kız olunca çuvallamışlar isim konusunda. Selin koymak istemiş annem önce, bi ısınamamışlar isme, vazgeçmişler, Açelya olmuş. Sene 81. Şimdilerde zilyon tane Açelya bulabilirsiniz ana okullarında. O zamanlar hiç yoktu. Neden bana bunu yaptınız diye sormak isterdim hep, çok zorlandığım oldu bu isimle yaşarken, nitekim sordum da. Meğer çok da şık bir cevapları varmış. Hikayesi olan isimleri severim ama benimkinin de onlardan biri olduğunu geç öğrendim.

Açelya anavatanı Japonya olan bir çiçek. Japonlar için ayrı bir anlam da ifade ediyormuş meğer. Hiroşima ve Nagasaki'ye atom bombalarının atıldığı o mel'un tarih, aynı zamanda benim de doğumgünüm. Bombalar her şeyle birlikte bitki örtüsünü de yok ediyor ve uzun zaman sonra bu topraklarda ilk filizlenen çiçek de açelya oluyor. Direnişi sembolize edermiş bu yüzden bu çiçek Japonlar için.

E be adam, ta o zamanlar bu bağlantıyı nasıl kurdun? İsmimi sevme sebebimdir. Başkaca isim koymaya gerek görmemişler, gerçi pek ismimle hitap eden de yok. Açe, Aço, Açelye. Hatta çağrı merkezinde çalıştığım dönemlerde artık nasıl grip olduysam, telefondaki müşteri "Merhaba Atilla Bey" diye girmişti konuya.

Ama bana sorsalardı yine de Leyla olsun derdim. Hatta şuraya da bırakayım.